ಈ ಸಂಜೆಗತ್ತಲ ತಂಪಿಂದು
ಸುಡುಕೆಂಡ ಈ ಹೃದಯಕೆ,
ತೆರೆಸರಿಸಿ ಹೊರಚಾಚಿ
ಸಿಹಿನೆನಕೆ ಕಣ್ಣೀರಂತೆ ಒಸರಿ
ಜಿಗುಟಾಯ್ತು ಭಾವ.
ಹಿಡಿಯಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ
ಹೊರಲಾರದಷ್ಟು ಭಾರ
ಪಿಸುಮಾತಿನ ಲಹರಿ
ಬಿಸಿಯುಸಿರಲು ತಂಪೆನಿಸುವ ಪದೆಪು,
ಪ್ರಮೋದದಿ ಇದೋ ನನ್ನೀ ಪ್ರಣತಿ.
ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಬಯಕೆಯ ಕಾಮವಲ್ಲ
ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಹೊದಿಕೆಯಲಿ
ಮಡಿಚಿಟ್ಟ ಪ್ರೇಮ ನಮ್ಮದು
ಅವಳ ಕಣ್ಣೊಳಗಿನ ಬಿಂಬ ನಾನು
ಮರೆತು ಕಣ್ಣ ಹನಿ ಜಾರಿಸಲವಳು.
ಕಾಯುವೆನು.....,
ಕಾಯುತಲೇ ಕಾಲನ
ಅಪ್ಪಿದರು ಸರಿಯೇ....,
ಒಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ಹೃದಯವನು
ಮತ್ತೆ ಕೇಳನೆಂದು...!!
ಹಳೆ ನೆನಪಿನ
ಹೊಸ ಭಾಷ್ಯ
ಬರೆದಿಡುವೆ ನಲ್ಲೆಗಾಗಿ
ಮುಂದೊಂದು ದಿನ
ಹೊರಬರಲಿ ಕವಿತೆಯಾಗಿ...!!
ಉದಾತ್ತ ಪ್ರೇಮದ ಸುಂದರ ಕವಿತೆ.
ReplyDeleteಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಬಯಕೆಯ ಕಾಮವಲ್ಲ
ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಹೊದಿಕೆಯಲಿ
ಮಡಿಚಿಟ್ಟ ಪ್ರೇಮ ನಮ್ಮದು
ಅವಳ ಕಣ್ಣೊಳಗಿನ ಬಿಂಬ ನಾನು
ಮರೆತು ಕಣ್ಣ ಹನಿ ಜಾರಿಸಲವಳು.
ತುಂಬಾ ಹಿಡಿಸಿತು.
ಸ್ವರ್ಣಾ